Mijn wens voor deze Kerstmis is:

Dat we de harde muur om ons heen laten zakken.
Dat we meer zachtheid tonen voor onszelf. En voor de ander.
Dat we meer over onze problemen durven te praten, hulp durven te vragen.
Dat we niet altijd maar denken alles alleen te moeten oplossen.
Dat we ons niet altijd maar sterk hoeven te houden. Voor onszelf of voor de ander.

Dat we niet altijd maar de schone schijn hoeven op te houden.
Dat het leven geen concurrentenstrijd is met onze naasten.
Dat we ook de minder leuke dingen in ons leven mogen laten zien.
Dat we naast blijdschap ook verdriet met elkaar mogen delen.
Dat daar niks zwaks aan is. Dat is juist heel sterk.

Niet de muur omhoog houden, maar laten zakken.

Zodat we meer van ons (ware) zelf laten zien.
Zodat we meer mogen schitteren.
Zodat we anderen met onze levenslessen mogen inspireren.
Zodat onze kinderen leren echt te zijn. Te Zijn.
Zodat onze kinderen helemaal in hun kracht staan.

Laat de muur zakken die ons niet langer dient.

Zo kunnen we onszelf helen.
Zo helen we elkaar.
Zo helen we de wereld.

Van nu. Van morgen.
Voor elkaar. Met elkaar.

Begin bij jezelf.

Heel veel licht en liefde
toegewenst deze kerst.

AANMELDEN NIEUWSBRIEF

 

 

Je bent ingeschreven op de nieuwsbrief!